เมื่อเมตตาธรรมเกิดขึ้นแล้ว มันมองเห็น ทั้งคนดีและคนชั่วนั้น ก็เป็นบุคคลที่น่าสงสารเป็นหมดเลย ไม่ใช่เป็นบุคคลที่น่ารังเกียจ ก็เพราะว่าคนเหล่านั้นเค้าก็ต้องการความสุขเหมือนกับเรา แต่ว่าตอนที่เขาทำตนให้เป็นคนดีไม่ได้ ก็เพราะว่าเขายังลุอำนาจแก่กิเลสอยู่ เขายังเอาชนะกิเลสเหล่านั้นไม่ได้ เหตุนั้นเขาจึงทำดีไม่ได้

พระธรรมเทศนาหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ ..ทีนี้เมื่อบุคคลมา เจริญเมตตากรุณานี้ให้เกิดขึ้นในใจ ให้มากขึ้นไปแล้วบัดนี้ ไอ่ความโกรธมันก็ตั้งอยู่ไม่ได้ในใจนั่นน่ะ มันก็ระงับไป เพราะว่าเมื่อเมตตาธรรมเกิดขึ้นแล้ว

มันมองเห็น ทั้งคนดีและคนชั่วนั้น ก็เป็นบุคคลที่น่าสงสารเป็นหมดเลย ไม่ใช่เป็นบุคคลที่น่ารังเกียจ ก็เพราะว่าคนเหล่านั้นเค้าก็ต้องการความสุขเหมือนกับเรา

แต่ว่าตอนที่เขาทำตนให้เป็นคนดีไม่ได้ ก็เพราะว่าเขายังลุอำนาจแก่กิเลสอยู่ เขายังเอาชนะกิเลสเหล่านั้นไม่ได้ เหตุนั้นเขาจึงทำดีไม่ได้

แต่ถ้าหากว่ามีผู้ชี้แนวทางให้เขา รู้จักหนทางแห่งความสุขความเจริญได้ เขาก็อาจที่จะทำความดีได้อยู่ ไม่ใช่ว่าเขาจะต้องชั่วอย่างนั้นตลอดไป มันมีเวลาฟื้นตัวให้เป็นคนดีได้อยู่คนเราน่ะ

เว้นเสียแต่ว่า ผู้ใดทำบาปหนัก เช่นทำอนันตริยกรรมนั่นน่ะ เช่นฆ่ามารดา ฆ่าบิดาเป็นต้น เหล่านี้แล้ว เป็นอันว่า ตัดแล้ว บาปกรรมอันหนักหนานั้นไปตัดหนทางแห่งความดีของผู้นั้น ขาดตอนไปเลย ในชาตินั่นน่ะ

แม้บุคคลจะทำความดีอย่างไรๆ ก็ไม่พ้นจากบาปนั้นหมายความว่าอย่างงั้น บาปกรรมนั้นย่อมฉุดคร่าเอาไปไหม้อยู่ในอเวจีมหานรก นู้น

ต้องไปเสวยผลแห่งกรรมชั่วนั้นจนได้ ดังนั้นแหละในพุทธศาสนานี้ท่านจึงห้ามไม่ให้ทำโดยเด็ดขาดเลย..


บางส่วนจากพระธรรมเทศนา หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ - ชีวิตย่อมหมุนไปตามกรรม ๑๖ กพ ๓๑
https://youtu.be/FA4_RjKuadY?t=21m30s (21:30 - 23:40)