เมื่อเรางดเว้นจากการเบียดเบียนแล้วอย่างงี้ เราก็ยอมแหละ ใครจะเบียดเบียนเราก็ยอม เราไม่ตอบโต้ นั่นแหละ เราก็หาทางหลีกเลี่ยง ถ้ามีช่องทางนะ ถ้ามีช่องทางที่จะระงับ ความเบียดเบียนจากผู้อื่นนั้นได้โดยสันติวิธี เราก็หาหนทาง ถ้าหากว่ามันหมดหนทางที่จะระงับไอ่เรื่องเบียดเบียน โดยสันติวิธีได้แล้วก็ เราก็โยนให้กรรม มันก็เป็นกรรมเป็นเวรของตัวเอง ก็ให้เพื่อนทำไปตามประสงค์ซะ เพื่อไม่ให้มันเป็นกรรมเป็นเวรผูกพันกันต่อไป ให้มันแล้วเลิกแก่กันไปนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ ..เมื่อเรางดเว้นจากการเบียดเบียนแล้วอย่างงี้ เราก็ยอมแหละ ใครจะเบียดเบียนเราก็ยอม เราไม่ตอบโต้ นั่นแหละ เราก็หาทางหลีกเลี่ยง ถ้ามีช่องทางนะ ถ้ามีช่องทางที่จะระงับ ความเบียดเบียนจากผู้อื่นนั้นได้โดยสันติวิธี เราก็หาหนทาง

ถ้าหากว่ามันหมดหนทางที่จะระงับไอ่เรื่องเบียดเบียน โดยสันติวิธีได้แล้วก็ เราก็โยนให้กรรม มันก็เป็นกรรมเป็นเวรของตัวเอง ก็ให้เพื่อนทำไปตามประสงค์ซะ เพื่อไม่ให้มันเป็นกรรมเป็นเวรผูกพันกันต่อไป ให้มันแล้วเลิกแก่กันไปนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

นี่ถ้าใคร หากตัดสินใจลงได้อย่างว่านี้แล้ว ผู้นั้นก็เป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ นับว่าเป็นปรมัตถศีลไปเลยทีเดียว..//

..มันเป็นอย่างงั้นคนเราเหตุที่จะรักษาศีลไม่ได้ เพราะมันอดความโกรธนี้ไม่ได้นั่นเองแหละ ดังนั้นพระศาสดาจึงได้ทรงสอนให้ประพฤติธรรมเข้าไปอีก ให้เจริญเมตตากรุณาให้มากๆ

การที่เรานึกคิดถึงตัวเองและบุคคลอื่นสัตว์อื่น ว่าสัตว์โลกทั้งหลายล้วนแต่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งนั้น แล้วก็มีความประสงค์อย่างเดียวกัน ความประสงค์นั่นก็คือต้องการความสุข แล้วก็เกลียดต่อความทุกข์เหมือนกันหมดเลย

เมื่อเป็นเช่นนี้น่ะ ความทุกข์ในโลกนี้น่ะ มันเกิดจากการเบียดเบียนกัน นี่เป็นความจริง ที่นี้เมื่อบุคคลมารู้ได้อย่างนี้แล้ว ก็ไม่เบียดเบียนซะ เว้นจากการเบียดเบียนเลย

บางคนก็อาจจะว่า อ้าวเมื่อเค้ามาเบียดเบียนเราล่ะ เราก็จะยอมให้เขาเบียดเบียนอย่างนั้นเรื่อยไปเหรอ อันนี้ เมื่อเรางดเว้นจากการเบียดเบียนแล้วอย่างงี้ เราก็ยอมแหละ ใครจะเบียดเบียนเราก็ยอม เราไม่ตอบโต้

นั่นแหละ เราก็หาทางหลีกเลี่ยง ถ้ามีช่องทางนะ ถ้ามีช่องทางที่จะระงับ ความเบียดเบียนจากผู้อื่นนั้นได้โดยสันติวิธี เราก็หาหนทาง ถ้าหากว่ามันหมดหนทางที่จะระงับไอ่เรื่องเบียดเบียน โดยสันติวิธีได้แล้วก็

เราก็โยนให้กรรม มันก็เป็นกรรมเป็นเวรของตัวเอง ก็ให้เพื่อนทำไปตามประสงค์ซะ เพื่อไม่ให้มันเป็นกรรมเป็นเวรผูกพันกันต่อไป ให้มันแล้วเลิกแก่กันไปนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

นี่ถ้าใคร หากตัดสินใจลงได้อย่างว่านี้แล้ว ผู้นั้นก็เป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ นับว่าเป็นปรมัตถศีลไปเลยทีเดียว เป็นอย่างงั้น ให้พึ่งพากันเข้าใจ

นี่แหละการเจริญเมตตากรุณา การสมาทานมั่นในศีล มันก็เป็นเครื่องระงับความโกรธความพยาบาท ออกจากจิตใจนี้ได้..

บางส่วนจากพระธรรมเทศนาหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ - อิทธิบาทธรรม
https://youtu.be/pwyynLLX-TE?t=13m35s (13:35 - 16:04)