หลวงตาศิริ อินฺทสิริ ..คืนหนึ่ง เบื้องต้นก็หลงกายเจ้าของนี่เอง ว่างั้นนะ จิตดวงหนึ่งว่า บั้นปลายก็หลงใจ ถ้าไม่หลงใจก็มาหลงกายอยู่เท่านี้ มันมีเท่านี้ มันบอก
"จิตมันบอก มันหลง สองอย่างนี่เท่านี้ เขามาเรียกกายกับใจหนิ เค้ามาตั้งชื่อสมมติออกจากนี่หมด"
ใช่ไหม ถ้ารู้ว่ากายก็สักแต่ว่ากาย ดินน้ำลมไฟมาประชุมกัน ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา มันก็จบ ใจก็สักแต่ว่าใจ ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา
ส่วนนาม 4 เป็นกิริยาอาการของใจ กิ่งก้านสาขาของใจเฉยๆ ต้นของใจมันมีอยู่ อันหมู่นั้นเป็น กิริยาอาการเป็นกิ่งก้านสาขาของใจ
เราไปถือเอาตั้งแต่กิริยาอาการ กิ่งก้านสาขาของใจ เวทนา สัญญา สังขาร ก็เกิดจากใจนี่ มันดับลงมาก็มาเป็นใจคือเก่า
เหมือนกับต้นไม้เกิดจากดิน ใช่มั้ย เมื่อมันตายลงไปมันจะเป็นอะไรล่ะ เป็นดิน เวทนามันก็เกิดจากใจ เมื่อดับลง
มันจะเป็นอะไร ดับลงมันก็เป็นอนิจจัง มันไม่เที่ยง มันก็ลงมาเป็นใจคือเก่า ใจมันเป็นธาตุรู้เฉยๆ ไม่ยินดีไม่ยินร้ายอะไร คำว่าใจคือเป็นกลาง..
บางส่วนจาก 06 ๗๔ ปี หลวงตาศิริ อินฺทสิริ แผ่น 2 วันที่ 25 พฤศจิกายน 2560 ตอบปัญหาธรรม
https://youtu.be/4ZlIZtyIUws?t=20m37s (20:37 - 22:30)
20.9.18
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment