พระศาสดาตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ตั้งอยู่ในข้อวัตรกล่าว สอนอยู่อย่างนี้ ใคร ๆ ไม่ควรติเตียน, ส่วนภิกษุใด แสวงหาโทษของชนเหล่าอื่น เพราะความมุ่งหมายในอันยกโทษ กล่าวอย่างนี้แล้วเที่ยวไปอยู่, บรรดาคุณวิเศษมีฌานเป็นต้น คุณวิเศษแม้อย่างหนึ่ง ย่อมไม่เกิดขึ้นแก่ภิกษุนั้น. อาสวะทั้งหลายเท่านั้น ย่อมเจริญอย่างเดียว"

  ๑๑.  เรื่องพระอุชฌานสัญญีเถระ  [๑๙๒] 

                ข้อความเบื้องต้น
    พระศาสดา    เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน    ทรงปรารภพระเถระรูปหนึ่งชื่อ    อุชฌานสัญญี    ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า    "ปรวชฺชานุปสฺสิสฺส"  เป็นต้น.
                 
คุณวิเศษให้เกิดแก่ผู้เพ่งโทษผู้อื่น

    ได้ยินว่า    พระเถระนั้นเที่ยวแส่หาแต่โทษของภิกษุทั้งหลายเท่านั้นว่า     " ภิกษุนี้   ย่อมนุ่งอย่างนี้,   ภิกษุนี้   ย่อมห่มอย่างนี้."   

พวกภิกษุ กราบทูลแด่พระศาสดาว่า  " ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระเถระชื่อโน้น   ย่อมกระทำอย่างนี้."

    พระศาสดาตรัสว่า  " ภิกษุทั้งหลาย    ภิกษุผู้ตั้งอยู่ในข้อวัตรกล่าว สอนอยู่อย่างนี้   ใคร ๆ ไม่ควรติเตียน,   ส่วนภิกษุใด   แสวงหาโทษของชนเหล่าอื่น   เพราะความมุ่งหมายในอันยกโทษ  กล่าวอย่างนี้แล้วเที่ยวไปอยู่,  

บรรดาคุณวิเศษมีฌานเป็นต้น   คุณวิเศษแม้อย่างหนึ่ง   ย่อมไม่เกิดขึ้นแก่ภิกษุนั้น.   อาสวะทั้งหลายเท่านั้น  ย่อมเจริญอย่างเดียว"   ดังนี้แล้วจึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-

    ๑๑. ปรวชฺชานุปสฺสิสฺส                       นิจฺจํ  อุชฺฌานสญฺิโน
          อาสวา   ตสฺส   วฑฺฒนฺติ                อารา   โส    อาสวกฺขยา.    

        "อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลนั้น   ผู้คอย
    ดูโทษของบุคคลอื่น   ผู้มีความมุ่งหมายในอันยกโทษ
    เป็นนิตย์,  บุคคลนั้น  เป็นผู้ไกลจากความสิ้นไปแห่ง
    อาสวะ."

พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับมหามกุฏฯ) เล่มที่ ๔๓
สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่มที่ ๑ ภาคที่ ๒
หน้าที่ ๖๐ ข้อที่ ๒๘
http://etipitaka.com/read/thaimm/43/60/