๑๒๕ . สจิตฺตปริยายกุสลา ภเวยฺยุํ
พึงเป็นผู้ฉลาดในกระบวนจิตของตน .
นัย - องฺ. ทสก. ๒๔/ ๑๐๐.
๑๒๖ . เตลปตฺตํ ยถา ปริหเรยฺย เอวํ สจิตฺตมนุรกฺเข.
พึงรักษาจิตของตน . เหมือนคนประคองบาตรเต็มด้วยน้ำมัน.
ขุ . ชา. เอก. ๒๗/ ๓๑.
๑๒๗ . สจิตฺตมนุรกฺขถ.
จงตามรักษาจิตของตน.
ขุ . ธ. ๒๕/ ๕๘.
๑๒๘ . จิตฺตํ รกฺเขถ เมธาวี.
ผู้มีปัญญาพึงรักษาจิต .
ขุ . ธ. ๒๕/ ๑๙.
๑๒๙ . ยโต ยโต จ ปาปกํ ตโต ตโต มโน นิวารเย.
ก็บาปเกิดจากอารมณ์ใด ๆ พึงห้ามใจจากอารมณ์นั้น ๆ.
สํ . ส. ๑๕/ ๒๐.
๑๒๐ . จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ.
การฝึกจิตเป็นความดี .
ขุ . ธ. ๒๕/ ๑๙.
๑๒๑. จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ.
จิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้.
ขุ . ธ. ๒๕/ ๑๙.
๑๒๒ . จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ.
จิตที่คุ้มครองแล้ว นำสุขมาให้.
ขุ . ธ. ๒๕/ ๑๙.
http://www.watpamahachai.net/Doc34.htm
20.2.18
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment