..จับเอาลมหายใจอย่างเดียว ลมกับจิตให้แนบสนิทติดกันอยู่อย่างงั้น รู้กันอยู่อย่างงั้น เหมือนกับเค้าเอาไม้สีไฟ ลมหายใจก็เป็นไม้อันนึง จิตก็เป็นไม้อันนึง ถูกันอยู่อย่างงั้น เสพกันอยู่อย่างงั้น
จิตกับลม เสพกันรู้กัน ถูกันอยู่อย่างงั้น อย่าให้มันห่างออกจากกัน ไม้มันจะเย็น มันไม่ลุกเป็นไฟ จิตมันจะหยาบขึ้น ถ้าถอยออกจากกัน จิตมันจะไปเที่ยวที่อื่น ไปแสวงหาภพใหม่อีก
อันนี้เอาลมหายใจเป็นภพของจิต ให้จิตมารู้อยู่ที่ลมหายใจ มาเกิดอยู่ที่ลมหายใจเท่านั้น นะ อารมณ์คือภพ เป็นที่ตั้งของจิต เอาลมหายใจนี่แหละเป็นภพของจิต ให้จิตมันรู้อยู่ที่ลมหายใจหนิ
สำเร็จคืนนี้แหละ ชั่วโมงนี้แหละ ไม่ไปไหนดอก มันไม่ยากเด๊ อกาลิโก..
พระธรรมเทศนา หลวงตาศิริ อินฺทสิริ
ณ บ้านจันทร์ส่องธรรม เชียงใหม่ วิถีแห่งภาวนา๑๕ เช้า ๑๓ พ.ย. ๕๘
https://youtu.be/7DEYX1k_KqI?t=23m5s
(23:05 - 24:22)
18.9.16
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment