ฉะนั้นสังคมเราต้องเลือก สังคมที่เขาเป็นศีลเป็นธรรมมีอยู่ สังคมไหนไม่ถูกศีลถูกธรรมก็ไม่ไปแหล่ว อีกอย่างหนึ่งเค้ารู้ว่าเรา เป็นอย่างนี้ เค้าก็ไม่อยากเชิญเราดอก

หลวงตาศิริ : แต่ก่อนเราก็เหมือนกัน เป็นโยม หมู่เพื่อนเห็นไป บักอรหันต์มาแล้ว ว่างั้นนะ เหาะได้รึยังนู้นแหล่วมันเรียก พวกขี้เหล้ามันว่า เราก็ไม่ถือเด๊ล่ะ เป็นเลี้ยงเป็นการเป็นงานเราก็ไม่อยู่กิน เราก็เอาปัจจัยไปให้ พอเป็นกำลังใจให้กัน แล้วก็หนีไป  เอาไปเอามามันก็ ไม่ค่อยเชิญเราดอก เพราะมาเราก็ไม่กินไม่อะไรกับเขา

ลูกศิษย์ : คือพอเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ อย่างคนที่บ้าน คุณพ่อคุณแม่จะบอกว่า เราแปลก เพราะว่าเราไม่ออกไปไหนกับสังคม เนื่องจากพอกลับบ้าน เราก็จะภาวนาที่บ้าน ถ้าไม่อยู่บ้านก็ไปที่วัดค่ะ คือจะปลีกให้มันเดินธรรมต่อเนื่อง ซึ่งถ้ามันเดินธรรมได้ต่อเนื่องเนี่ย มันจะ จิตของเรามันจะเดินได้ดีมาก แต่พอไป แล้วกลับมา กว่าจะฟื้นจิตได้

หลวงตาศิริ : นั่นล่ะ มันป่วย จิตป่วย ใช่มั้ย มันป่วยเอาคืนยาก ฉะนั้นสังคมเราต้องเลือก สังคมที่เขาเป็นศีลเป็นธรรมมีอยู่ สังคมไหนไม่ถูกศีลถูกธรรมก็ไม่ไปแหล่ว อีกอย่างหนึ่งเค้ารู้ว่าเรา เป็นอย่างนี้ เค้าก็ไม่อยากเชิญเราดอก ไม่อยากเชิญ เชิญไปมันก็ไม่มีอะไร เค้าก็เลยไม่อยากเชิญ ไม่เป็นไรดอก

ทำไปเถอะ ความดีนั่นน่ะ มันไม่หายไปไหนดอก บุญกุศลน่ะ มันไม่ไปไหน มันก็อยู่ในเรานี่แหละ ทำจนมันเต็มมันล้นเต็มเปี่ยม ให้มันไหลออก ไปให้คนอื่นบ้างบุญน่ะ

บางส่วนจาก พระธรรมเทศนาช่วงเย็น 12 พฤศจิกายน 2558 (27:40 - 29:44)
พระธรรมเทศนา หลวงตาศิริ อินฺทสิริ

https://youtu.be/reAVhjqhagM?t=27m40s