มนุสสเทโว มนุษย์เทวดา

- สมเด็จพระญาณสังวร (เจริญ สุวฑฺฒโน) ได้ให้ความหมายของมนุสสเทโวว่า “มนุษย์ที่มีใจเป็นเทพเป็นเทวดา ประกอบด้วยหิริโอตตัปปะ ความละอายความเกรงกลัวต่อความชั่ว ปฏิบัติตนอยู่ในธรรมอันขาวสะอาด มีศีล 5 เป็นต้น เป็นผู้สงบ เป็นสัตบุรุษ คือคนดี”

- พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร ได้ให้ความหมายของมนุสสเทโว ว่า “ร่างกายเป็นมนุษย์ หัวใจเป็นเทวธิดา เทวบุตร หัวใจมีทาน มีศีล มีภาวนา รู้จักเคารพนอบน้อม รู้จักกราบรู้จักไหว้ ใจมีหิริโอตตัปปะ ละอายบาป กลัวบาป ใจเบิกบาน ใจสว่างไสว ใจดี ดับขันธ์ก็ไปเป็นเทวบุตรเทวธิดา”

- พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี) ได้ให้ความหมาย มนุสสเทโวว่า “มนุษย์ที่มีศีลธรรม คือมีความละอายบาป มีความละอายความชั่วกลัวต่อความผิด สิ่งที่ตนทำไม่ดีไม่งาม เห็นโทษอยู่ตลอดเวลา อันนี้เรียกว่ามนุษย์เทวดา ธรรมของเทวดามีอยู่ 2 ประการ คือความละอายบาปกับกลัวบาป”

- พระอาจารย์ทูล ขิปฺปปญฺโญ ได้ให้ความหมาย มนุสสเทโวว่า มนุษย์ที่มีจิตใจเป็นเทวดา เรียกว่ามนุษย์ใจบุญ มีคุณธรรมประจำตัว เป็นผู้มีหิริ ความละอายในการทำชั่วทางกาย และมีความละอายในการพูดชั่วเป็นนิสัย โอตตัปปะ เป็นผู้มีจิตใจกลัวในบาปอกุศล และกลัวในผลของบาปจะตามสนอง เป็นผู้มีความรักความสงสารในหมู่มนุษย์ด้วยกัน และมีความรักความสงสารในหมู่สัตว์ทั่วไป เป็นผู้มีนิสัยช่วยเหลือคนอื่นอยู่เสมอ

อ้างอิง
สมเด็จพระญาณสังวร (เจริญ สุวฑฺฒโน), โลก-เหนือโลก (กรุงเทพมหานคร : ชวนพิมพ์, 2527), หน้า 4.
พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร, “มนุษย์ 7 จำพวก,” 27 กรกฎาคม 2518, 5 มกราคม 2560 <http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=52218>.
พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี). (10 กันยายน 2556). มนุษย์มีหลายประเภท. [Video file]. ค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=7lwlBSfwAYI
พระอาจารย์ทูล ขิปฺปปญฺโญ, เหตุให้เกิดทุกข์ (ซานฟรานซิสโก : วัดซานฟรานธัมมาราม, 2541), หน้า 5.