สุขเกิดขึ้นมาก็ไม่เพลิดเพลินยินดีไปตามสุขนั้น เวลาทุกข์เกิดขึ้นมาก็จะไม่ยินร้ายไปตาม จะไม่เสียใจเศร้าโศกไปตาม เพราะว่าทุกสิ่งมองเห็นด้วยปัญญาแล้วว่า ไม่ใช่ตัวตนของเรา

..ดวงจิตก็มาหลงอยู่ในระหว่างสุขกับทุกข์นั่นแหละ นี่น่ะ อันว่าความสุขเกิดขึ้นก็เพลินไป เอ้า ถ้าความทุกข์เกิดขึ้นมาก็เศร้าใจ เดือดร้อนใจ นี่มันเป็นอย่างนี้คนธรรมดาสามัญน่ะ

ทีนี้คนเป็นบัณฑิต ผู้มีปัญญา ผู้ภาวนาทำใจให้สงบระงับ ตามที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนไว้ จะไม่เป็นอย่างนั้นจะมีปัญญาสอนจิตให้อยู่ในระหว่างกลางแห่งความสุขหรือความทุกข์ นั่นแหละ

สุขเกิดขึ้นมาก็ไม่เพลิดเพลินยินดีไปตามสุขนั้น เวลาทุกข์เกิดขึ้นมาก็จะไม่ยินร้ายไปตาม จะไม่เสียใจเศร้าโศกไปตาม เพราะว่าทุกสิ่งมองเห็นด้วยปัญญาแล้วว่า ไม่ใช่ตัวตนของเรา..

บางส่วนจาก พระธรรมเทศนาหัวข้อ "สุขทุกข์อยู่ที่ใจดีหรือใจร้าย"

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ วัดอรัญญบรรพต

http://www.dhammathai.org/monktalk/dbview.php?No=914