ส่วนมากเราท่านทั้งหลายหนิ เหยียบต้นมันนะ ไปเอาสมาธิ เอาปัญญา

..ต้นของมรรคผลนิพพาน ก็คือศีล อย่าพากันเหยียบต้นกินผล ถ้าต้นไม่ดีผลมันไม่เกิดดอก ศีลไม่ดี สมาธิปัญญามันไม่เกิดง่ายๆดอก ต้องอาศัยศีล  พ่อแม่ครูบาอาจารย์จึงสั่งไว้ อย่าเหยียบต้น กินผล

แม้ผลไม้ของเราก็เหมือนกัน ถ้าไม่บำรุงต้น มันจะ ผลมันจะมาเกิดมาจากไหนล่ะ ปลูกแล้วก็ต้องรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ย บำรุงรักษาไม่ให้สัตว์ไม่ให้อะไรมา ทำลายมัน บำรุงต้นมันให้ดี ผลมันไม่ต้องถามหาดอก

ส่วนมากเราท่านทั้งหลายหนิ เหยียบต้นมันนะ ไปเอาสมาธิ เอาปัญญา ไปกินผลมัน มันไม่ได้กิน ให้พากันเข้าใจ อย่าเหยียบต้น ศีลดีหนิ อยู่ไหนก็สุข นั่นน่ะ 18.15

..อย่าเหยียบต้นกินผล ให้บำรุงต้นมันรักษาต้นมันให้ดี ไปอะไรก็ดีหมด  ท่านจึงว่า สีเลนะ สุคะติง ยันติ ความสุขทั้งหลายก็ไปจากศีลนี่แหละ สีเลนะ โภคะสัมปะทา โภคะสมบัติทั้งหลายก็ได้ไปจากศีลนี่แหละ นั่นน่ะ สิเลนะ นิพพุติง ยันติ นั่น พระนิพพานก็ไปจากศีลนี่แหละ

คนไม่มีศีลนั่นน่ะ มันไปไม่ได้ดอกพระนิพพานนั่นน่ะ มีแต่ไปนรกจกเปรตนั่นล่ะ ไปฆ่าสัตว์ลักทรัพย์ประพฤติผิดในกามอยู่ เอากายไปฆ่าสัตว์ลักทรัพย์ประพฤติผิดในกามอยู่ มีแต่ไปเป็นสัตว์นรก เป็นเปรตนั่นน่ะ ให้เข้าใจ นี่แหละ ศีล ยังมีอยู่เหมือนเดิม ศีลของกาย ศีลของวาจา ศีลของใจหนิ..

บางส่วนจาก สมบัติของศีล  (17:15 - 18:15 , 19:01 - 20:49)
พระธรรมเทศนา หลวงตาศิริ อินฺทสิริ วัดถ้ำผาแดง ผานิมิต

https://drive.google.com/file/d/0B6OG_Su4MwGZRHhfV2ZfMFFFU1U/view?usp=sharing