จิตหลงจิต จิตหลงเจ้าของ อวิชชา ปัจจยาสังขารา จึงเป็นปัจจัยให้ไปหลงสังขารอีก ถ้าจิตรู้แท้หนิ นั่งสมาธิเข้าไป จิตแท้ใจเดิมมันเป็นสภาพรู้อยู่เฉย ๆ ไม่ยินดีไม่ยินร้าย ต้องเข้าใจอย่างนี้ ไม่มีตัวตน ไม่มีเราอยู่ในนั่น ถ้าหลงว่าเรามีเท่านี้ ความหลงไม่หลงไกล

หลวงตาศิริ อินฺทสิริ ..จิตหลงจิต จิตหลงเจ้าของ อวิชชา ปัจจยาสังขารา จึงเป็นปัจจัยให้ไปหลงสังขารอีก ถ้าจิตรู้แท้หนิ นั่งสมาธิเข้าไป จิตแท้ใจเดิมมันเป็นสภาพรู้อยู่เฉย ๆ ไม่ยินดีไม่ยินร้าย ต้องเข้าใจอย่างนี้ ไม่มีตัวตน ไม่มีเราอยู่ในนั่น

ถ้าหลงว่าเรามีเท่านี้ ความหลงไม่หลงไกล หลงว่าเรามีเท่านี้ล่ะ ถ้ารู้ว่าใจก็ไม่ใช่เรา กายก็ไม่ใช่เรา ขันธ์ 5 ก็ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของของเรา อวิชชาก็ดับลงเท่านั้น ความรู้ไม่จริงก็ดับลง ความรู้จริงก็เกิดขึ้น ก็รู้ว่าไม่มีสัตว์บุคคลตัวตนอยู่ในนี่..

บางส่วนจากพระธรรมเทศนาหลวงตาศิริ อินฺทสิริ ๐๓. สุญญตา
https://youtu.be/Q-_9eLOuY84?t=2680 (44:40 - 45:35)