สรีรยนต์..
อาการทั้งหลายในร่างกายอันนี้มีผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นต้น ที่เป็นภายนอก และที่เป็นภายใน มังสัง เนื้อ นหารู เอ็น อัฏฐิ กระดูก อัฏฐิมิญชัง เยื่อในกระดูก วักกัง ไต หทยัง หัวใจ ยกนัง ตับ กิโลมกัง พังผืด ปิหกัง ม้าม ปับผาสัง ปอด เป็นต้น
ก็มีอาการคือปฏิบัติหน้าที่ได้ และอาการทั้งปวงเหล่านี้ก็มีลักษณะที่เติบใหญ่ได้ มีสันตติคือความสืบต่อ มีความเสื่อมได้ มีความเกิดดับได้ แต่แม้ว่าเกิดดับ ดับแล้วก็มีสันตติคือเกิด
อย่างเช่นผมที่หลุดแล้วก็กลับงอกขึ้นมาได้ ที่ตัดหรือโกนแล้วก็กลับงอกยาวขึ้นอีกได้ แล้วก็หลุดได้ และอาการทั้งปวงนั้นก็ต่างปฏิบัติหน้าที่ของตน
ในอันที่จะรวมเข้าเป็นสรีรยนต์คือร่างกายอันนี้ และทั้งหมดเมื่อย่อเข้าก็เป็นธาตุทั้ง ๔ คือปฐวีธาตุ ธาตุดิน อาโปธาตุ ธาตุน้ำ เตโชธาตุ ธาตุไฟ วาโยธาตุ ธาตุลม ประกอบกันอยู่ กายนี้จึงดำรงชีวิตอยู่ได้
บางส่วนจาก ป่าช้าข้อ ๖ - ๙
พระธรรมเทศนา สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
0 comments:
Post a Comment