ถ้าผู้ใดถึงความวิบัติลง แล้วก็ ไม่สามารถจะช่วยเหลือได้ แก้ไขได้ ก็นึกถึงกรรม นึกถึงเวร ของคนผู้นั้น ก็ มันก็เรื่องกรรมเรื่องเวรนี่ มันเป็นธรรมดา เมื่อผู้ใดทำกรรมอันใด มันก็ต้องได้เสวยผลแห่งกรรมอันนั้น ช่วยไม่ได้ พอดำริ เห็นอย่างนี้ รู้อย่างนี้ มันก็วางอุเบกขาลง ทำจิตให้วางเฉยลง ไม่ต้องไปเสียใจดีใจกับความวิบัติของผู้อื่น แม้แต่ความวิบัติของตัวเองก็เหมือนกันอย่างนั้นแหละ

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ ..ถ้าผู้ใดถึงความวิบัติลง  แล้วก็ ไม่สามารถจะช่วยเหลือได้ แก้ไขได้ ก็นึกถึงกรรม นึกถึงเวร ของคนผู้นั้น ก็ มันก็เรื่องกรรมเรื่องเวรนี่ มันเป็นธรรมดา

เมื่อผู้ใดทำกรรมอันใด มันก็ต้องได้เสวยผลแห่งกรรมอันนั้น ช่วยไม่ได้ พอดำริ เห็นอย่างนี้ รู้อย่างนี้ มันก็วางอุเบกขาลง ทำจิตให้วางเฉยลง ไม่ต้องไปเสียใจดีใจกับความวิบัติของผู้อื่น

แม้แต่ความวิบัติของตัวเองก็เหมือนกันอย่างนั้นแหละ เพราะตนของตนก็มีกรรมเป็นของของตน เหมือนกัน เวลากรรมชั่วมันให้ผล มันก็ต้องวิบัติลง แล้วก็แก้ไขไม่ได้

เราก็ต้องเรียนรู้เรื่องประเภทของกรรมเหล่านี้เสมอไป รู้ด้วยปัญญาจริง ๆ เมื่อมันรู้ด้วยปัญญาแล้ว มันก็ไม่สงสัยแล้ว..

บางส่วนจาก พระธรรมเทศนาหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ - การภาวนาฝึกใจให้สงบ
https://youtu.be/8_vsTFmgI-U?t=836 (13:56 - 15:16)