..เราต้องฝึก ฝึก ถ้าใจจะขาดหนิก็ต้อง ให้มันมาอยู่ในอารมณ์ไหน ต้องฝึก ฝึกให้ได้ ไม่ตกอกตกใจ ไม่สะทกสะท้าน ไม่หวั่นไหว ตอนนั้น มันจะตกอกตกใจ สะทกสะท้านจิตมันจะหมุน อารมณ์นั้น ถึงลูกถึงหลานถึงผัวถึงเมีย ถึงอะไร หมุนอยู่อย่างนี้ ใจขาดคาอะไร
ได้ยินมั้ยล่ะ นางมัลลิกา หมุนไป หมุนไป หมุนมา ไปมีความสุขกับการเสพสันถวะกับหมา ใจขาดคา ตายไปตกอบายภูมิ ฉะนั้นเราต้องระวัง.. ..นางมัลลิกาหนิ ทานขนาดไหน รักษาศีลขนาดไหน พอใจจะขาดไปคิดถึง เสพสันถวะกับหมา อยู่ในห้องน้ำ สามีเห็นก็มาโกหกสามี..
..ภพคืออารมณ์ของจิต จิต อารมณ์ของจิตไปตกอยู่ภพไหน คิดถึงเรื่องอะไร ใจขาดคานั้น ก็นั่นแหละ กรรมครั้งสุดท้าย จิตทำงานครั้งสุดท้าย ทวารสมมติดับ ทวารวิมุตติ รับช่วงต่อ ก็ไปเป็น อุบัติภพ เป็นภพใหม่ขึ้นไป นั่นล่ะเข้าใจนะ ระวังอย่าไปคิดไปแง่อกุศล ที่เราเคยทำบาปมาตั้งแต่ก่อน
พยายามคิดไปในแง่บุญแง่กุศล หรือไม่ ไม่ให้มันคิด เราจะท่องพุทโธๆ ธัมโม สังโฆ ถ้าผู้ฉลาดสามารถกำหนดสติ ปั๊บ จับเอาผู้รู้อย่างเดียว ไม่ให้จิตส่งไปไหนได้ จิตก็เป็นสมาธิอยู่ ไปเกิดบนสวรรค์ หรือชั้นเทพ ชั้นพรหมได้ หรือไม่ก็อาจจะเข้าสู่พระนิพพานได้ ต้องฝึกนะ ไม่ฝึกไม่ได้ดอก..
บางส่วนจาก 014.หลวงตาศิริ อินฺทสิริ สนทนาธรรมปิดคอร์สช่วงสาย 15 พฤศจิกายน 2558
https://www.4shared.com/get/_GgFJPWpei/014___15__2558.html
(30:42 - 31:37, 31:55 - 32:09, 33:26 - 34:45)
22.7.17
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment