ที่พระองค์ทรงสอนให้ละบาปนั้น เพราะพระองค์รู้แจ้งแล้วว่า บาปแบบละหุกรรม บุคคลสามารถละได้ แล้วก็ไม่ขัดขวางทางมรรคผลนิพพาน เมื่อบุคคลละบาปอันเป็นละหุกรรมนั้นได้แล้ว มาตั้งใจบำเพ็ญบุญกุศล ให้ยิ่งๆขึ้นไป ก็ยังมีทางที่จะบรรลุมรรคผลธรรมวิเศษได้ ถ้าผู้นั้นบำเพ็ญบุญกุศลให้เพียบพร้อมนะ ให้ถึงพร้อมนะ ในชาตินี้แล้วน่ะ ก็ยังบรรลุมรรคผลธรรมวิเศษได้ เป็นอย่างงั้น

..ที่พระองค์ทรงสอนให้ละบาปนั้น เพราะพระองค์รู้แจ้งแล้วว่า บาปแบบละหุกรรม บุคคลสามารถละได้ แล้วก็ไม่ขัดขวางทางมรรคผลนิพพาน เมื่อบุคคลละบาปอันเป็นละหุกรรมนั้นได้แล้ว มาตั้งใจบำเพ็ญบุญกุศล ให้ยิ่งๆขึ้นไป

ก็ยังมีทางที่จะบรรลุมรรคผลธรรมวิเศษได้ ถ้าผู้นั้นบำเพ็ญบุญกุศลให้เพียบพร้อมนะ ให้ถึงพร้อมนะ ในชาตินี้แล้วน่ะ ก็ยังบรรลุมรรคผลธรรมวิเศษได้ เป็นอย่างงั้น

เว้นเสียแต่ครุกรรม กรรมหนัก กรรมหนักนั้นถ้าบุคคลกระทำลงไปแล้ว แม้ว่าจะมารู้ตัวยังงัย กลับทำดียังงัย บาปนั้นก็จะไม่ระงับไปเลย มันจะต้องตามให้ผลเป็นทุกข์หลังจากละโลกนี้ไปแล้ว ก็มีอเวจีนั่นน่ะเป็นที่ไป ท่านเรียกว่าอนันตริยกรรม..

บางส่วนจากพระธรรมเทศนา หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ - คนเราเร่าร้อนเพราะอะไร 9 พ.ค. 32
https://youtu.be/dhHdaOWkNxs?t=22m22s
(22:22 - 23:27)