จิตนี้ถ้าหากว่าไม่เตือนตนบ่อยๆแล้วมันหมูบ มันจม คือมันจมอยู่ในทิฐิ ความเห็นอันนั้นน่ะ ความเห็นว่าเราว่าเขานั่นน่ะ

จิตนี้ถ้าหากว่าไม่เตือนตนบ่อยๆแล้วมันหมูบ มันจม คือมันจมอยู่ในทิฐิ ความเห็นอันนั้นน่ะ ความเห็นว่าเราว่าเขานั่นน่ะ ..หลวงปู่เหรียญ//

..เราเดินทางลัดหนิ เราใช้ปัญญาสอนจิตสิ ให้มันเห็นว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ตัวตนเราเขาอะไร ให้มันเห็นอยู่อย่างนี้ตลอดเวลาไปเลยอย่างงี้นะ อย่าให้มันสำคัญติดคิดว่าเป็นตัวเป็นตนน่ะ ใช้สติใช้ปัญญาสอนจิตอย่างนี้เรื่อยไป

เพราะว่าจิตนี้ถ้าหากว่าไม่เตือนตนบ่อยๆแล้วมันหมูบ มันจม คือมันจมอยู่ในทิฐิ ความเห็นอันนั้นน่ะ ความเห็นว่าเราว่าเขานั่นน่ะ มันจมอยู่ในนั้น เรื่องมันน่ะ มันไม่ยอมสลัดความเห็นนั้นทิ้ง นี่ให้เข้าใจกัน

ถ้าหากว่าเราหมั่นใช้ปัญญาสอนจิตเตือนจิตนี้บ่อยๆเข้า มันสามารถงัดเอาความเห็นนั้นออกมาทำลายมันได้เลย เอ้ยเห็นอย่างนี้มันไม่ถูกทางน่ะ อย่างนี้มันสามารถสอนตัวเองได้

เห็นว่ามีเรามีเขาหนิ อย่างนี้ไม่ถูกทาง เมื่อมีความเห็นว่า ไม่ใช่เราไม่ใช่เขา ไม่ใช่ตัวตนอะไร เป็นแต่เพียงธาตุสี่ ดินน้ำไฟลมประชุมกันอยู่เท่านั้น เมื่อกระจายออกแล้วมันก็มีแต่สภาวะธาตุเท่านี้เอง มันจะมีอะไรล่ะ..

บางส่วนจาก อุบายละสังขารรูปนาม พระธรรมเทศนา หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

https://youtu.be/4kkGhrfrefA?t=28m5s
(28:05 - 29:47)