จิตมาส่งเสริมคุณธรรมอันเป็นกุศล คือเมตตากรุณา นี้นะ เมื่อจิตมาส่งเสริมเมตตาธรรม กรุณาธรรม อยู่ไปอย่างงี้ กิเลสคือความโกรธ ความพยาบาทมันก็ตั้งอยู่ไม่ได้ เพราะจิตไม่ส่งเสริมมัน

..กิเลสมันถึงจะเบาบางลงได้ คือว่าเราต้องสร้างคุณธรรมให้เกิดขึ้นในใจก่อน เมื่อคุณธรรมอันนั้นเกิดขึ้นในใจแล้วกิเลสมันก็ตั้งอยู่ในใจไม่ได้ เพราะว่าจิตไม่ส่งเสริมมัน นี่

จิตมาส่งเสริมคุณธรรมอันเป็นกุศล คือเมตตากรุณา นี้นะ เมื่อจิตมาส่งเสริมเมตตาธรรม กรุณาธรรม อยู่ไปอย่างงี้ กิเลสคือความโกรธ ความพยาบาทมันก็ตั้งอยู่ไม่ได้ เพราะจิตไม่ส่งเสริมมัน เพราะว่ากิเลสก็ดี บุญกุศล คุณธรรม ความดีอะไรๆ มันเกิดขึ้นจากจิตนี้ทั้งนั้นเลย ถ้าจิตไม่คิดอย่างใดแล้ว สิ่งนั้นไม่เกิดแล้ว

นี่ขอให้พากันเข้าใจ ดังนั้นเราอย่าไปส่งเสริมมัน ความโกรธ ความเกลียดกัน ความพยาบาทกัน หมู่นี้นะ มันก่อทุกข์ให้ไปในสงสารไม่รู้จักจบจักสิ้น ก็สอนตัวเอง เข้าไปอย่างนี้นะ เมื่อปัญญามันสอนจิต เข้าไปอย่างนี้ จิตมันเห็นตามปัญญา แล้ว มันก็งด ไม่ส่งเสริมความโกรธแล้วบัดนี้นะ

มาเจริญเมตตากรุณาทุกวันทุกคืนเข้าไป  เช่นนี้แล้วก็ทำให้กิเลสเหล่านี้น้อยเบาบางลงไปด้วยข้อปฏิบัติเหล่านี้เอง

สุดท้ายก็มาภาวนา ผู้ที่มาภาวนาเข้าไปมันก็ทำให้ความหลงนั้นเบาบางออกไปจากจิตใจ ไอ้ความหลงนี้ไม่ใช่อื่นไกลดอก คือบุคคลมันส่งแต่จิตออกไปข้างนอกนู้น ไหลไปตามสัญญาอารมณ์ที่เป็นอดีตอนาคต อยู่อย่างนั้น ไม่ยอมทวนกระแสจิตเข้ามาในปัจจุบันนี้นะ..


บางส่วนจาก วิสัยนักปราชญ์
พระธรรมเทศนา หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
เมื่อวันที่ 1 ธ.ค. 30
https://youtu.be/pRhEGC7cIPk?t=19m39s
(19:39 - 21:31)