..ปรับปรุงจิตใจของเราให้เป็นกุศล คือว่าให้มันฉลาด คำว่ากุศลนี่แปลว่าความฉลาด หรือแปลว่าตัดก็ได้ แปลว่าตัดคือตัดความรัก ตัดความชัง ตัดความโกรธ อะไรพวกนี้แหละ ออกจากจิตใจ นั่นน่ะ ท่านจึงจัดว่ากุศล นี่นะ
ลำพังแต่บุญเฉยๆนี่น่ะ เพียงแต่ว่าตนได้ทำคุณงามความดีอะไรไปแล้ว มานึกถึงความดีที่ตนทำ แล้วก็เกิดความปีติเบิกบานใจขึ้นมา อันอย่างนี้ท่านเรียกว่าบุญ ยังไม่เรียกว่ากุศลก่อน
ต่อเมื่อได้เอาชนะมาร คือกิเลสภายในหัวใจ อย่างใดอย่างหนึ่งไปได้ ไม่ยอมให้กิเลสนั้นมันฉุดคร่าให้ไปทำความชั่ว ด้วยกายด้วยวาจา อย่างนี้แล้วก็จัดว่าเป็นกุศล เป็นอย่างงั้น
เพราะฉะนั้นกุศลนี้ ท่านยังจัดเข้าไปในโลกุตระธรรมนู้น ที่ท่านเรียกว่าโลกุตระกุศล นั่นแหละ ไม่ได้ให้ชื่อว่าโลกุตระบุญ ไม่มีในตำรา มีแต่ โลกุตระกุศล เป็นอย่างนั้น
เพราะฉะนั้นบุคคลผู้ที่จะ วิมุต คือหลุดพ้นจากกิเลสอย่างใดอย่างหนึ่งได้โดยเด็ดขาด ก็ต้องอาศัยความฉลาดของดวงจิตดวงนี้แหละ
อบรมให้มันเกิดความรู้ความฉลาดขึ้นมา ให้มันฉลาดในกระบวนจิต สามารถสอนตัวเองให้ละสิ่งที่ควรละได้ สอนตัวเองให้ทำสิ่งที่ควรทำได้ สอนตัวเองให้รู้เท่าในสิ่งที่ควรรู้เท่า..
บางส่วนจาก ละความยึดมั่น 6 ม.ค. 31
พระธรรมเทศนาหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
https://www.youtube.com/watch?v=tj0tArXCLVE
(4:06 - 6:33)
22.10.16
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment