หลงกายเราว่ามีตัวตนสัตว์บุคคล ก็ไปหลงกายคนอื่นอีก ว่ามีตัวตนสัตว์บุคคล
ถ้ารู้กายของเราไม่มี กายคนอื่นก็ไม่มี โอปนยิโก น้อมเข้ามาสู่ตนเอง กายก็ไม่มีสัตว์บุคคลตัวตน จะไปรักอะไรเขา มันสวยที่ไหน ลอกหนังออกลอกเนื้อออก(กำหนดจิต) มันสวยที่ไหน มันงามที่ไหน อสุภะ อสุภัง
อันที่หนึ่งให้เห็นเป็น ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา
อันที่สองให้เห็นเป็นอสุภะ อสุภัง
อันที่สามให้เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
https://drive.google.com/folderview?id=0B6OG_Su4MwGZZzJQZkFDckxyTG8&usp=sharing
บางส่วนจาก ใจ (27:24 - 28:00)
พระธรรมเทศนา โดย หลวงตาศิริ อินฺทสิริ วัดถ้ำผาแดง ผานิมิต
5.2.16
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment