"อุเบกขา คือการวางเฉย"
" .. คนที่จะวางเฉยได้ "ต้องมีปัญญา ประกอบด้วยปัญญา"
พิจารณาถึงบุญกรรมบาปเวร บุญวาสนาบารมีของมนุษย์สัตว์ ทั่วไปว่า
มนุษย์สัตว์ทั้งหลายเกิดมามีกรรมเป็นของของตน
ตนนั่นแหละเป็นผู้ได้รับผลของกรรม คนอื่นจะรับแทน ไม่ได้
คนอื่นเป็นแต่ผู้ช่วยเมตตาแนะนำและตักเตือนให้เขาเว้นจากความชั่ว
เมื่อเขาไม่ได้ทำกรรมชั่ว
เขาก็ไม่เดือดร้อน เมื่อเขาไม่ทำกรรมชั่วและไม่เดือดร้อนแล้ว
ใจของเขาก็สบาย เป็นอุเบกขา เป็นความดีของเขาที่ทำตามคำสอนของเรา
คราวนี้เมื่อเราสอนเขาแล้ว
เขาไม่ทำตามคำสอนของเรา จนกระทั่งเขาทำความผิด ได้รับโทษนานาประการ เราก็
พิจารณาเช่นนั้นเหมือนกันว่า น้ำขี้โคลนมองไม่เห็นตัวปลาฉันใด
คนที่ทำกรรมกิเลสมากไม่มีปัญญา
ใครจะตักเตือนชี้ เหตุผลให้ฟังสักเท่าใด ๆ ก็ย่อมรู้ตามไม่ได้ เอาแต่ใจของตัวถ่ายเดียว เมื่อพิจารณาอย่างนี้แล้วใจก็วางเฉยได้ .. "
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
บางส่วนจาก พระธรรมคำสอน หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=50848
10.1.17
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment