นั่นล่ะ ใจมันไม่แก่เป็น กายมันแก่เป็น

นั่นล่ะ ใจมันไม่แก่เป็น กายมันแก่เป็น ..หลวงตาศิริ //

..มันเที่ยงมั้ยล่ะหือ เวลาลุกหนิ เอาหน้าลุกขึ้น เอาหัวลุกขึ้นเหมือนแต่เก่าไม่ได้นะ หลวงตาสังเกต ต้องเอามือท้าวใส่พื้นเอาก้นลุกก่อน

มันเที่ยงมั้ยล่ะทีนี้หือ ยึกยัก ยึกยัก ยึกยัก เอาไปเอามา 3 ขา แต่ก่อนมี 2 ขา เอาไปเอามาก็ 3 ขา หาไม้เท้า เฒ่าแก่มาจริงๆ 4 ขา คลานเอา หย่าง(เดิน)บ่ได้

ใจมันไปได้ อุ้มกูไปแหน่น่า สิไปหน่ำมัน มันคือเว้าเรื่องพื้น(นินทา)กูคักแถ่ จักสิหน่ำเขาจั่งได๋ ให้เขาอุ้มไป คลานไป นั่นล่ะ ใจมันไม่แก่เป็น กายมันแก่เป็น นี่ล่ะเห็นมั้ยล่ะ เห็นอนิจจังมั้ยล่ะทีหนิ..

บางส่วนจาก ๐๔.สติปัฏฐาน ๔ - ๗๒ ปี หลวงตาศิริ อินฺทสิริ
พระธรรมเทศนาหลวงตาศิริ อินฺทสิริ วัดถ้ำผาแดงผานิมิต
https://youtu.be/V1Tkm6F9mn4?t=34m39s
(34:39 - 35:50)