กาลเวลากินสัตว์พร้อมทั้งตัวเอง
[๓๔๐] กาลย่อมกินสัตว์ทั้งปวงกับทั้งตัวเองด้วย ก็ผู้ใดกินกาล ผู้นั้นเผาตัณหาที่เผาสัตว์ได้แล้ว.
บางส่วนจาก พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๗
สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑ หน้าที่ ๙๔
http://etipitaka.com/read/thai/27/94/
17.1.17
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment