27:33 บุคคลหลงแล้วจึงได้แสดงกิริยากายวาจาออกไป ดีบ้างชั่วบ้าง อย่างนี้น่ะ เป็นธรรมดาของปุถุชนผู้หนาแน่นไปด้วยกิเลส
ดังนั้นแหละนักปราชญ์ผู้รู้ทั้งหลาย ท่านจึงไม่ได้ถือสา จึงไม่ได้หวั่นไหว ไปตามความดีความชั่วของปุถุชนคนผู้ยังมีกิเลสอยู่
นักปราชญ์ทั้งหลายท่านให้อภัยเรื่อยไปแหละ แม้จะด่าว่าติเตียนอะไรรุนแรงมา ท่านก็ให้อภัยไปเลย เพราะว่าท่านรู้หนิ ว่าผู้นี้ยังหนาไปด้วยกิเลสอยู่ เพราะฉะนั้นเมื่อเค้ามีกิเลสอย่างไรเค้าก็แสดงออกอย่างนั้น เป็นธรรมดา เพราะเขายังเอาชนะกิเลสอันนั้นไม่ได้ เค้าก็ต้องแสดงออก ก็เป็นสิทธิของเขา แต่เมื่อเราเห็นว่าเรื่องที่เค้าแสดงออกนั่นมันไม่ดี เราก็ไม่รับเอาน่ะ ไม่ยึดถือไว้มันก็หายเข้ากลีบเมฆไปไอ้เรื่องพวกนั้น มันไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรต่อใครเลย นี่เราต้องเรียนให้รู้ รายละเอียดของกิเลสตัณหาสารพัดเหล่านี้นะ
ต้องเรียนให้รู้ต้นตอของมัน มันเกิดจากความถือเราถือเขานี่นะ อันนี้นับว่าเป็นมูลเหตุ อันสำคัญที่สุดเลยทีเดียว บรรดาสรรพกิเลสทั้งหลายนะ มันก็เกิดขึ้นจากความถือเราถือเขานี่แหละ เป็นมูลเหตุสำคัญ ทีเดียว ขอให้เข้าใจไว้
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
0 comments:
Post a Comment