แยกออกให้จิตให้ใจ ให้เห็นด้วยตาจิตตาใจ สติปัญญานั่นน่ะ เรียกว่าตาจิตตาใจ เห็นด้วยตาใน

..แยกออกให้จิตให้ใจ ให้เห็นด้วยตาจิตตาใจ สติปัญญานั่นน่ะ เรียกว่าตาจิตตาใจ เห็นด้วยตาใน ไม่ใช่เห็นตานอก ตานอกมันก็ตาหยาบๆ มันก็เห็นของหยาบๆ ตาในมันตาละเอียด มันก็เห็นของละเอียด

  จึงเห็นว่าในก้อนสกลกาย กายสักแต่ว่ากาย ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา ล่ะทีหนิ ความเห็นถูกต้องทีหนิ แต่ก่อนเราเห็นว่ากายนี่แหละ กายนี่แหละคือสัตว์บุคคลตัวตนเราเขานั่นน่ะ เมื่อไปดูหมดแล้ว ไม่มีสัตว์บุคคลตัวตนอยู่ในนั่น ก็เรียกว่ากายสักแต่ว่ากาย ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา

  เวทนาก็สักแต่ว่าเวทนา เขาตั้งสมมติว่าเวทนา เฉยๆ ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา สัญญา สังขาร วิญญาณ ก็เหมือนกัน ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนเราเขา

จึงเห็นว่าขันธ์ 5 หนิว่าง เป็นขันธ์ว่าง คำว่าว่าง ว่างจากสัตว์ ว่างจากบุคคล ว่างจากตัวจากตนจากเราจากเขา..

บางส่วนจาก การฝึกจิตอบรมจิต (23:47 - 24:54)
พระธรรมเทศนา หลวงตาศิริ อินฺทสิริ วัดถ้ำผาแดงผานิมิต

https://drive.google.com/file/d/0B6OG_Su4MwGZc3VvQjNNS3ZZTGM/view?usp=sharing