คนก็จะไปหลงติดอยู่ในฌาน ในรูปฌาน อรูปฌานหนิ ไม่ยอมเดินปัญญา ก็เรียกว่ามิจฉาสมาธิ สมาธิหัวตอ

..สมาธิมันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ดับไป มันเกิดขึ้นได้ ทีละ 50 60 นาที ทีละ ชม. 2 ชม. ก็ถอนออกมา นั่นน่ะ แสดงว่าสมาธิก็ไม่เที่ยง มันเกิดขึ้นแล้วก็ดับ เกิดขึ้นแล้วก็ถอนออก สิ่งใดเกิด สิ่งนั่นต้องดับ นั่นน่ะ สิ่งใดดับสิ่งนั้นต้องไม่เที่ยง นั่นน่ะ อื่ม นั่นแหละเห็นไตรลักษณ์ญาณในสมาธิ จึงเรียกว่าสัมมาสมาธิ

ลักขณูปนิชฌาน เห็นไตรลักษณ์ญาณในสมาธิ ในฌานจึงเรียกว่าลักขณูปนิชฌาน จึงจะเป็นสัมมาสมาธิให้เข้าใจอย่างนี้ เอาไปเอามา คนก็จะไปหลงติดอยู่ในฌาน  ในรูปฌาน อรูปฌานหนิ

ไม่ยอมเดินปัญญา ก็เรียกว่ามิจฉาสมาธิ สมาธิหัวตอ แหล่วหนิ นั่งอยู่ตลอดวันตลอดคืนก็ได้ สุขสบายอยู่นั่น ขึ้นไปยิ่งอรูปฌานยิ่งสบาย เหมือนอยู่ในพระนิพพาน สมัยโบราณก็มาติดอยู่ใน นี่แหละ มิจฉาสมาธิ เห็นว่าฌานเป็นพระนิพพาน นิพพานโลกีย์ หรือนิพพานพรหม  ไม่ใช่นิพพานแท้ๆ จึงเรียกว่ามิจฉา มิจฉาสมาธิ..

บางส่วนจาก บารมีเราต้องทำเอง (18.16 - 19.55)
พระธรรมเทศนา หลวงตาศิริ อินฺทสิริ วัดถ้ำผาแดงผานิมิต

https://drive.google.com/file/d/0B6OG_Su4MwGZcUtUb1pPZmJ2eFE/view?usp=sharing