อริยะมี อริยะภายนอกภายใน ต้องเข้าใจอย่างนี้ อริยะภายนอกมันเห็นยากอยู่ดอก ต้องเห็นอริยะภายใน อริยะภายในคือตัวของเรานี่ล่ะ เห็นง่าย

..สะมะณานัญจะ ทัสสะนัง เห็นพระอริยะบุคคล ไม่ได้กราบไม่ได้ไหว้ ก็เป็นมงคลอันประเสริฐแล้ว เห็นยังงัย ไม่ใช่เห็นพระนั่งอยู่นี่ พระนั่งอยู่นี่อาจจะไม่เป็นอริยบุคคลก็ได้ ถ้ากายไม่ดี วาจาไม่ดี ใจไม่ดี ก็ไม่ได้เป็นอริยบุคคลดอกพระ เป็นปุถุชนสงฆ์อยู่ ไม่ใช่อริยสงฆ์

ถ้าเป็นผู้มีกายดี วาจาดี ใจดี ก็เรียกว่าอริยสงฆ์ ถ้าโยมเป็นผู้มีกายดี วาจาดี ใจดี ก็เรียกว่า อริยบุคคล ให้เข้าใจอย่างนี้ นะ อะริยานัญจะ ทัสสะนัง อริยะ คือพระอริยะ ผู้มีกายดี วาจาดี ใจดี ทัสสะนะ เห็น เห็นผู้มีกายดี วาจาดี เห็นผู้มีกายประเสริฐ วาจาประเสริฐ เห็นพระโสดาบัน เห็นพระสกิทาคา อนาคามี นั่นแหละคือเห็นพระอริยะ

อริยะมี อริยะภายนอกภายใน ต้องเข้าใจอย่างนี้ อริยะภายนอกมันเห็นยากอยู่ดอก ต้องเห็นอริยะภายใน อริยะภายในคือตัวของเรานี่ล่ะ เห็นง่าย อะริยานัญจะ ทัสสะนัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง เมื่อเห็นเจ้าของเป็น เห็นเจ้าของเป็นผู้ที่มีกายดี วาจาดี ใจดี นี่แหละเห็นพระอริยะ..

..จึงเป็นมงคลอันประเสริฐ ไม่ได้กราบไม่ได้ไหว้ เห็นเฉยๆ ก็เป็นมงคลอันประเสริฐท่านว่า มันประเสริจยังงัย เอ๊าประเสริฐแหล่วพระอริยบุคคล ปิดอบายภูมิได้ ก็เป็นมงคลอันประเสริฐ กายเจ้าของ เอากายปิด เอาวาจา เอาใจปิดอบายภูมิได้ ก็เป็นมงคลอันประเสริฐ ไม่ได้ไปตกอยู่อบายภูมิ เราก็หันหน้าเข้าสู่สวรรค์นิพพาน

เรานั่นล่ะเป็นเอง ไม่ให้ คนอื่น ไม่รู้ว่าท่านเป็นหรือไม่เป็นดอก แม่ชี แม่นั่น แม่นี้ พระองค์นั้น องค์นี้ ก็เหมือนกัน ไม่รู้ว่า

ถ้างั้นก็ขัดกับพระพุทธองค์ พระพุทธองค์ตรัสว่ายังงัย ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ นั่น อันวิญญูชนผู้ปฏิบัติ กายเจ้าของ วาจาเจ้าของ ใจเจ้าของ พึงรู้จำเพาะตน รู้จำเพาะตน รู้จำเพาะเจ้าของเท่านั้น..

บางส่วนจาก ศีลกับหลักการปฏิบัติ (23:30 - 25:02, 26:08 - 25:02)

พระธรรมเทศนา หลวงตาศิริ อินฺทสิริ วัดถ้ำผาแดง ผานิมิต

https://drive.google.com/file/d/0B6OG_Su4MwGZcnlWOHZjbVU4eTQ/view?usp=sharing