..อย่าตื่นบ้ากับโลกกับสงสาร เวลานี้มันกำลังเป็นบ้ากันทั้งโลก ทั้งเขาทั้งเราเป็นแบบเดียวกันหมด ไปซิไปหาความสุขในโลกอันนี้ ใครไปหา ไม่มี จะได้เอาความสุขมาอวดกันว่าข้าหาความสุขๆ ตามโลกตามสงสาร ตามวัฏวน
เหมือนนักโทษหาความสุขในเรือนจำเอามาอวดกันมีที่ไหน นักโทษ มีกี่ร้อยกี่พันคนอยู่ในเรือนจำก็เป็นนักโทษแบบเดียวกัน ทุกข์เหมือนกัน จะว่าไง ใครจะยิ่งหย่อนกว่ากันไม่เห็นมีอยู่ในวงนักโทษ
อันนี้ในวงวัฏจักร นักโทษแห่งวัฏจักรมันก็เป็นแบบเดียวกัน ใครจะอยู่ที่ไหนๆ จะหาความสุขความเจริญภายในจิตใจพอได้มาอวดกันไม่มี
แต่กิเลสที่เป็นวัฏจิตวัฏจักรนี้ขาดสะบั้นออกจากใจ วิวัฏฏจิตผึงขึ้นมาเท่านั้นแล้วหมด เรื่องความทุกข์หมดโดยสิ้นเชิง
นั่นพ้นแล้วจากเรือนจำคือวัฏจักร ไม่มาหมุนอีกแล้ว อันนี้ละที่เลิศเลอสุดยอด ไม่มาหมุนอีก แล้วตลอดอนันตกาลเรียกว่านิพพานเที่ยง
ตลอดไปเลยที่นี่ ไม่มีอดีตอนาคต สมมุติใดๆ เข้ามาเกี่ยวข้องได้เลย มีแต่ธรรมชาติล้วนๆ พอตลอดเวลา ให้พากันตั้งใจปฏิบัติ..
บางส่วนจากพระธรรมเทศนา สมมุติไม่มี เอาทุกข์มาจากไหน
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
วันที่ ๑๗ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
0 comments:
Post a Comment