ดูกรอานนท์ ถึงจิตต์เจตสิกก็ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ของ ๆ ตน หากว่าจิตต์เจตสิกเป็นเราหรือเป็นของ ๆ เรา ก็จักบังคับได้ตามประสงค์ว่าจิตต์ของเราจงเป็นอย่างนี้ จงสุขสำราญอยู่ทุกเมื่อ อย่าทุกข์อย่าร้อนเลย ดังนี้ ก็จักพึงได้ตามปรารถนา นี่หาเป็นเช่นนั้นไม่ เขาจะคิดอะไร เขาก็คิดไป เขาจะอยู่จะไปก็ตามเรื่องของเขา เพราะเหตุร่างกายจิตต์ใจเป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ของ ๆ ตน ให้ปลงธุระเสีย อย่าเข้าใจถือเอาว่าเป็นตัวตนและของ ๆ ตนเถิดฯ

คิริมานนทสูตร ..ดูกรอานนท์ ถึงจิตต์เจตสิกก็ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ของ ๆ ตน หากว่าจิตต์เจตสิกเป็นเราหรือเป็นของ ๆ เรา

ก็จักบังคับได้ตามประสงค์ว่าจิตต์ของเราจงเป็นอย่างนี้ จงสุขสำราญอยู่ทุกเมื่อ อย่าทุกข์อย่าร้อนเลย ดังนี้ ก็จักพึงได้ตามปรารถนา นี่หาเป็นเช่นนั้นไม่

เขาจะคิดอะไร เขาก็คิดไป เขาจะอยู่จะไปก็ตามเรื่องของเขา เพราะเหตุร่างกายจิตต์ใจเป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ของ ๆ ตน ให้ปลงธุระเสีย

อย่าเข้าใจถือเอาว่าเป็นตัวตนและของ ๆ ตนเถิดฯ ดูก่อนอานนท์ ท่านจงไปบอกซึ่งสัญญาทั้ง ๒ ประการ คือรูปและนามนี้โดยเป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน และไม่ใช่ของ ๆ ตน

ให้พระคิริมานนท์แจ้งทุกประการ เมื่อพระคิริมานนท์แจ้งแล้ว อาพาธความเจ็บปวดและทุกขเวทนา ก็จักหายจากสรีระร่างกายแห่งพระคิริมานนท์สิ้นเสร็จ หาเศษบ่มิได้ จักหายโดยรวดเร็วด้วย..

บางส่วนจาก คิริมานนทสูตร (สำนวนเก่าโบราณ) หน้า ๓ - ๔
http://www.openbase.in.th/dhammanow008