..การปฏิบัติธรรม สำคัญอยู่ที่ความตั้งใจคือเจตนา อันใดที่เป็นบาป ที่เป็นบาปโดยกฎของธรรมชาติ.. ..สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราจะตั้งใจละเอาโดยเจตนา เจตนาหัง ภิกขเว กัมมัง วทามิ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า เจตนานั่นแหละเป็นตัวกรรม เมื่อมี เจตนาที่จะงดเว้น ความประพฤติผิดนั้นๆ ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีศีล..

"เจตนาที่จะงดเว้น ความประพฤติผิดนั้นๆ ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีศีล"

หลวงปู่พุธ ฐานิโย ..การปฏิบัติธรรม สำคัญอยู่ที่ความตั้งใจคือเจตนา อันใดที่เป็นบาป ที่เป็นบาปโดยกฎของธรรมชาติ.. ..สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราจะตั้งใจละเอาโดยเจตนา

เจตนาหัง ภิกขเว กัมมัง วทามิ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า เจตนานั่นแหละเป็นตัวกรรม เมื่อมี เจตนาที่จะงดเว้น ความประพฤติผิดนั้นๆ ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีศีล..,

..การฝึกสมาธิในลัทธิอื่น ศาสนาอื่น เขาก็ฝึกกันได้ ทำกันได้ เช่นอย่างในลัทธิศาสนาพราหมณ์ เจ้าชายสิทธัตถะ เมื่อเสด็จออกทรงผนวชในวาระแรก ก็ไปเรียนสมาธิในสำนักอาฬารดาบส อุทกดาบส จนจบหลักสูตรของดาบสทั้ง 2 นั้น

แต่แล้วก็ไม่ได้บรรลุคุณธรรมอันเป็นเครื่องตรัสรู้ ที่ว่าไม่ได้คุณธรรมเป็นเครื่องตรัสรู้นั้น ก็เพราะเหตุว่าขาดเจตนาในการที่จะละความชั่วละบาป

จุดเริ่มของการทำความดี การปฏิบัติธรรม สำคัญอยู่ที่ความตั้งใจคือเจตนา อันใดที่เป็นบาป ที่เป็นบาปโดยกฎของธรรมชาติ เช่นการฆ่า การเบียดเบียน การข่มเหง การรังแก การอิจฉาตาร้อน

สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราจะตั้งใจละเอาโดยเจตนา เจตนาหัง ภิกขเว กัมมัง วทามิ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า เจตนานั่นแหละเป็นตัวกรรม เมื่อมีเจตนาที่จะงดเว้น ความประพฤติผิดนั้นๆ ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีศีล

เพราะว่าสีละ หมายถึงความปกติ กายไม่ฆ่า ไม่เบียดเบียน ไม่ข่มเหง ไม่รังแก ก็ได้ชื่อว่าเป็นกายปกติ วาจาไม่พูดส่อเสียดยุยง ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อ ไม่พูดโกหก ก็ได้ชื่อว่าวาจาก็ปกติ

สิ่งที่จะพึงประพฤติล่วงด้วยกายวาจา สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เราตั้งเจตนาที่จะละ หมายถึงการละบาปทั้งปวง..

บางส่วนจาก พระธรรมเทศนาหลวงปู่พุธ ฐานิโย - เจตนาเป็นตัวกรรม
https://youtu.be/X2qm5WETZho?t=1m45s (1:45 - 4:22)