มันมีเท่านี้ มันไม่มีอะไร มันไม่มีอะไร มีแต่อายตนะภายนอกภายในนั่นล่ะ กระทบกันที่ต่อบ่อเกิดของกิเลส มันกระทบกันแล้ว วิญญาณรู้ขึ้น เราก็หลงว่ามีสัตว์บุคคล ตัวตนอยู่ในนี่ จึงมาอุปาทานเอา มายึดมาถือเอา

หลวงตาศิริ : ..มันมีเท่านี้ มันไม่มีอะไร มันไม่มีอะไร มีแต่อายตนะภายนอกภายในนั่นล่ะ กระทบกันที่ต่อบ่อเกิดของกิเลส มันกระทบกันแล้ว วิญญาณรู้ขึ้น เราก็หลงว่ามีสัตว์บุคคล ตัวตนอยู่ในนี่ จึงมาอุปาทานเอา มายึดมาถือเอา

จิตหลงจิตโง่ จิตอันใดนั่นน่ะ หากไม่กำหนัดขัดเคืองในโลกในอารมณ์ ในขันธ์5 จิตนั้นก็เรียกว่า โลกุตตรจิต เท่านี้ไม่ยากอะไร ก่อนที่จะมัน ไม่กำหนัด ไม่ขัดเคือง กำหนัดก็คือยินดี ขัดเคืองก็ยินร้ายนั่นล่ะ ในโลกในอารมณ์ในขันธ์5 นี่

ก็ต้องมารู้เท่าเอาทัน ในก้อนสกลกาย ในก้อนนะ ก้อนโม หนิ ซะก่อน นะคือนที โมก็คือดิน คือน้ำ หลงน้ำดินลมไฟ ก้อนหนิ ว่าเป็นตัวเป็นตน สักกายทิฏฐิ น่ะ ความเห็นว่าขันธ์5 เป็นตน ตนเป็นขันธ์5 หนิ ถ้าละสักกายทิฏฐิได้ มันก็ง่ายขึ้นล่ะทีหนิ..

บางส่วนจาก ๐๒. อารมณ์พระนิพพาน - พระธรรมเทศนาหลวงตาศิริ อินฺทสิริ
https://youtu.be/Ao_fKOGZaOM?t=38m11s
(38:11 - 39:25)