ทุกข์ทั้งหลายก็ย่นย่อลงมา เหลืออยู่กายกับใจ กายกับใจย่นย่อลงมาเหลืออยู่ใจดวงเดียวหนิ ทุกข์ทั้งหลายก็ย่อลงมาอยู่ขันธ์ 5 ท่านจึงพูดเป็นภาษาภาคอีสานว่า ทุกข์ทั้งหลาย ย่นย่อลงมาเหลืออยู่ขันธ์ 5 หยับลงมาเหลืออยู่ขันธ์ 4 ทุกข์อยู่ในโลกนี้มาโฮมข่อยผู้เดียว

..ทุกข์ทั้งหลายก็ย่นย่อลงมา เหลืออยู่กายกับใจ กายกับใจย่นย่อลงมาเหลืออยู่ใจดวงเดียวหนิ

 ทุกข์ทั้งหลายก็ย่อลงมาอยู่ขันธ์ 5 ท่านจึงพูดเป็นภาษาภาคอีสานว่า ทุกข์ทั้งหลาย ย่นย่อลงมาเหลืออยู่ขันธ์ 5 หยับลงมาเหลืออยู่ขันธ์ 4 ทุกข์อยู่ในโลกนี้มาโฮมข่อยผู้เดียว ข่อยหนิคือผู้ได๋ มาโฮมข่อยผู้เดียว ทุกข์ทั้งหลาย ย่นย่อลงมาเหลืออยู่ขันธ์ 5 หยับลงมาอยู่นาม 4 อยู่ขันธ์ 4 ทุกข์อยู่ในโลกนี้มาโฮมข่อยผู้เดียว

ข่อยก็คือใจ คือเรา มาโฮมอยู่เราผู้เดียวหนิ เนี๊ยมาเหลืออยู่ตัวนี้ล่ะ เหลืออยู่ตัวเราคนเดียวนี่ล่ะ เรานั่นล่ะเป็นคนทุกข์ เราหนิล่ะเป็นผู้ไปอุปาทานเอาขันธ์ 5

ถ้าขันธ์ 5 ว่างจากสัตว์บุคคลตัวตนเราเขาก็ มันเกิดมันดับ ก็ไม่มีใครไปอุปาทานเอาขันธ์ 5 ว่าโดยย่อที่สุดแห่งทุกข์คือการไม่ยึดไม่ถือนั่น ไม่ยึดไม่ถือขันธ์ 5

ต้องเห็นขันธ์ 5 ด้วยอริยสัจ 4 อีก เห็นว่าขันธ์ 5 มันเป็นทุกข์ มันเกิดมันดับอยู่นั่นล่ะ นี่ปัญญา ปัญญาไม่ได้อยู่ที่อื่น ท่านเรียกปัญญารู้เท่าสังขาร คือยอดแห่งวิชชา..


บางส่วนจาก สัจจะ เครื่องผูกใจให้ถึงธรรม
พระธรรมเทศนา หลวงตาศิริ อินฺทสิริ
https://youtu.be/QQCEJJ8BmUg?t=37m19s
(37:19 - 38:56)