การประพฤติเพ้อเจ้อเหลวไหล การพูดไม่มีเหตุมีผล พูดตามอารมณ์ อันนั้นท่านเรียกว่า พูดเพ้อเจ้อ รวมความแล้วเรียกว่า คำพูดสิบคำจะเอาเป็นประโยชน์สักคำหนึ่งก็ทั้งยาก นี่ท่านเรียกว่า พูดเพ้อเจ้อ

การพูดโกหกพกลม พูดคำไม่จริงเพื่อหลอกลวงเอาทรัพย์สินเงินทองเขามาเลี้ยงชีพก็ดี การกล่าววาจาส่อเสียดยุยงให้ผู้อื่นแตกร้าวสามัคคีกันทะเลาะกันก็ดี การกล่าวคำหยาบคาย ด่าแช่งกันก็ดี

การประพฤติเพ้อเจ้อเหลวไหล การพูดไม่มีเหตุมีผล พูดตามอารมณ์ อันนั้นท่านเรียกว่า พูดเพ้อเจ้อ รวมความแล้วเรียกว่า คำพูดสิบคำจะเอาเป็นประโยชน์สักคำหนึ่งก็ทั้งยาก นี่ท่านเรียกว่า พูดเพ้อเจ้อ อันบุคคลควรศึกษาฯ ไม่สมควรพูดอย่าพูด

ต้องประหยัดวาจาไว้ให้ดี เพราะวาจานี้โบราณท่านว่าเป็นเอก เลขเป็นโท หนังสือเป็นตรี, อาวุธใดในพิภพไม่ลบปาก, อ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย เจ็บอื่นหมื่นแสนไม่แคลนคลาย เจ็บจนตายก็เพราะพูดเหน็บให้เจ็บใจ,

อาวุธใดในพิภพไม่ลบปาก, แม่นได้ยากก็เพราปากพูดไม่ดี, ถ้าพูดดีก็เป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต ถ้าพูดชั่วตัวก็ตายทำลายมิตร เพราะพูดผิดในมนุษย์เพราะพูดจา

อันนี้วาจาเป็นสิ่งสำคัญมาก วาจานี้ถ้าพูดไม่ถูกต้องตามกาลเทศะ ตามบุคคล บางทีถึงกับวาจาของตัวเองนั่นแหละฆ่าตัวเองตาย มีอยู่เยอะแยะเลย เป็นอย่างนั้น

ดังนั้น ทุกคนผู้ปฏิบัติในพระพุทธศาสนานี้อย่าไปละเลยคำพูดวาจา ต้องมีสติกำกับอยู่เสมอ จะพูดอะไรจาอะไรก็ดี ต้องกำกับคำพูดของตน ให้มันตรงไปตามศีลตามธรรม อย่าให้มันออกนอกศีลนอกธรรม

แล้วตนก็จะได้มีความสุขความเจริญ ปราศจากศัตรู ศัตรูไม่มี คนจะมีศัตรูมากก็เพราะคำพูดนี้แหละต้องพิจารณาให้มันเห็น..

บางส่วนจากคำสอน หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ วัดอรัญญบรรพต
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=51001