ท่านให้แบ่งครึ่งไปดู แบ่งเป็นไหมล่ะหือ ครึ่งหนึ่งก็ไปดูไม้กวาดนั่นน่ะเวลาปัดกวาด ครึ่งหนึ่งก็มาดูลมหายใจเข้าออก

..คนก็มาถามนะ ทำไม ทำงานอยู่ คาล้างถ้วยอยู่ ไม่มีเวลาดูลมหายใจ นั่นน่ะคนฉลาดน้อย คาเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานอยู่ ไม่ได้ดูลมหายใจ คาทำงานอยู่ นั่นกิเลสมันอ้างไป ทำงานก็มีลมหายใจอยู่คือเก่า ปัดกวาดเช็ดถูบ้านอยู่ ก็มีลมหายใจอยู่คือเก่า

ท่านให้แบ่งครึ่งไปดู แบ่งเป็นไหมล่ะหือ ครึ่งหนึ่งก็ไปดูไม้กวาดนั่นน่ะเวลาปัดกวาด ครึ่งหนึ่งก็มาดูลมหายใจเข้าออก เวลาไปล้างถ้วยล้างชามก็เหมือนกัน ครึ่งหนึ่งก็ดูถ้วยดูชามนั่นแหละ ครึ่งหนึ่งก็มาดูลมหายใจ

แบ่งส่วนมา มันทำไมจะไม่ได้ แบ่งส่วนกัน เหมือนกับเราหาบน้ำหาบของนี่ล่ะ ใส่สองข้าง ข้างหนึ่งก็เป็นงาน ข้างหนึ่งก็เป็นลมหายใจ สติแบ่งครึ่งกันอยู่หนิ ทำไปทำมามันก็ชิน ชินแปลว่าเป็นนิสัย นิสัยเคยชิน มันก็เกิดเป็นสมาธิไปในตัวแหละ..


..ทานข้าวทานหม้อเดียวสองหม้อก็ปรารถนาพระนิพพาน ขอให้เป็นนิสัยเป็นปัจจัย ให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน เห็นเค้าว่าเมื่อเช้าหนิ  มันถึงด้วยการปฏิบัติ ต้องมาลงมือปฏิบัติ ปฏิบัติที่ไหน ปฏิบัติที่ลมหายใจนี่แหละ อานาปานสตินี่แหละ เวลาเท่ากัน มีลมเข้าลมออกด้วยกันหมด

ไม่มีใครหวง ลมของใครของเรา อากาศก็เป็นของกลาง ไม่ใช่ของใครของคนใดคนหนึ่ง ใครสูดเข้าไปแล้วก็ออกมา หมุนอยู่อย่างนี้ ลม ไม่เป็นของใครของเรา เป็นของธรรมชาติ ไม่มีใครหวงใครห้าม ทำไมไม่ได้ เพราะขี้เกียจ ขี้เกียจอย่างเดียว

ไม่สร้างโอกาสให้เจ้าของ บอกอยู่อย่างงั้นแหละ ยืนเดินนั่งนอน กลางวันกลางคืนยืนเดินนั่งนอน ให้มีสติรู้ลมเห็นเราอยู่ ก็เรียกว่าภาวนา นั่นน่ะง่ายๆ แค่นี้แหละ ทำอะไรอยู่ก็ฝึก สตินั่นน่ะ คุม จิตมารู้อยู่ลมหายใจ

นี่แหละอันมันง่ายกว่า ทานข้าวทานแกงหม้อ ดูลมหายใจให้เป็นนิสัย ขอให้เป็นนิสัยเป็นปัจจัยให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน มันใกล้กว่าทุกอย่างนะ จับเอาจนเป็นนิสัยยืนเดินนั่งนอน ดู อยู่นั่นน่ะ

นิสัยแปลว่าความเคยชิน จับจนมันชิน พอมันชินแล้ว ลมหายกายไม่มีเท่านั้น ก็แจ้งซึ่งพระนิพพาน ก็เห็นพระนิพพาน จิตลงถึงฐานใหญ่..


บางส่วนจาก พระธรรมเทศนาหลวงตาศิริ อินฺทสิริ
แสดงธรรมวัดป่าหิมพานต์ ๒๐ พ.ค. ๕๙
 https://www.youtube.com/watch?v=4T-BMq5lq9k
(8:05 - 9:50)

บางส่วนจาก พระธรรมเทศนาหลวงตาศิริ อินฺทสิริ
อารมณ์พระนิพพาน ๒๔ ม.ค. ๒๕๕๙
https://www.youtube.com/watch?v=Ao_fKOGZaOM
(1:32 - 3:28)