การกราบไหว้พระพุทธรูป หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ เทศน์สั่งสอนว่า..

การกราบไหว้พระพุทธรูป หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ เทศน์สั่งสอนว่า..

พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานไปแล้ว นักปราชญ์ทั้งหลายท่านก็ ออกแบบหล่อรูปเหมือนของพระพุทธเจ้า ไว้ให้พุทธศาสนิกชน ได้เคารพนพน้อมกราบไหว้สักการะบูชา แทนองค์พระพุทธเจ้าจริง อย่างนี้

บางคน ก็ว่า ไปไหว้ทองเหลืองทองแดง มีประโยชน์อะไร นี่ บางพวกก็มีความเห็นไปอย่างนี้ก็มีทุกวันนี้ เท่าที่ได้ยินได้ฟังมา สำนักปฏิบัติธรรมบางแห่ง ห้ามไม่ให้มีวัตถุปูชนียต่างๆเหล่านี้เลย ไม่ให้มี ไม่มีการกราบ การไหว้อะไร โดยถือเอาย่อๆว่า ความสำคัญของชีวิต อยู่ที่จิตดวงเดียว เมื่อทำจิตได้แล้ว ดีหมด ไม่จำเป็นต้องไปกราบไปไหว้ ใครเลย นี่อย่างนี้ก็มี เพราะว่าพระพุทธเจ้าพระธรรมพระสงฆ์ก็อยู่ที่ใจนี้หมดแล้ว ไม่ได้อยู่ที่อื่น อันนี้เป็นความเห็น ต่างคนต่างเห็น

แต่แล้วมันไม่ตรงกับคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่ตรงอย่างไรมีอะไรเป็นหลักฐาน มีสังเวชนียสถาน 4 แห่งนั่นแหละ เป็นหลักฐานพยาน

ตอนที่พระองค์จวนจะปรินิพพานนั้น พระอานนท์ได้กราบทูลถาม เมื่อพระองค์เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานไปแล้ว จะให้พวกข้าพระองค์นั้นได้ไปพบปะกันที่ไหน จึงจะได้สั่งสรรกัน จึงจะได้ชื่นชมยินดี จึงจะได้กราบ ได้ไหว้ พระเถระผู้ทรงคุณวุฒิ แต่เมื่อพระองค์ยังทรงพระชนมชีพอยู่นี้ ออกพรรษาแล้วต่างท่านต่างองค์จาริกมา มาเฝ้าพระพุทธองค์ แล้วก็ได้มาพบกัน มาวิสาสะ ทำความคุ้นเคย ซึ่งกันและกันในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้า

พระพุทธองค์จึงได้ตรัสว่า ดูก่อนอานนท์ เมื่อเราตถาคตล่วงลับดับขันธ์เข้าสู่พระนิพพานไปแล้ว สังเวชนียสถาน 4 แห่ง เป็นที่พบ เป็นที่สมาคม ซึ่งกันและกัน เป็นที่กราบที่ไหว้

ที่ปลงธรรมสังเวช สังเวชนียสถาน 4 แห่งนั้น คือสถานที่ประสูติ หมายความว่าสถานที่พระองค์ประสูติแห่งหนึ่ง แล้วก็สถานที่พระองค์ทรงตรัสรู้นั้นอีกแห่งหนึ่ง แล้วก็สถานที่พระองค์ทรงแสดงพระธรรมจักรกัปปวัตนสูตร นั้น อีกแห่งหนึ่ง แล้วสถานที่พระองค์เสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน นั้นเป็นแห่งที่ 4

อันนี้ล่ะพระองค์ทรงแสดงว่าเป็นสังเวชนียสถาน เป็นสถานที่ควรสังเวชสลดใจ อันนี้แหละ เป็นหลักฐานพยานว่า วัตถุปูชนียสถานต่างๆนี้น่ะ พระศาสดาไม่ได้ทรงปฏิเสธไม่ให้สาวกกราบไหว้ บูชา ทรงแนะนำสั่งสอน ให้พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย พากันกราบกันไหว้สักการะบูชา แล้วระลึกถึงพระคุณทั้ง 3 นั้น ก็จะเป็นบุญเป็นกุศล นำบุคคลให้พ้นทุกข์ภัยได้ ตามกำลังความสามารถของตน

ทีนี้สังเวชนียสถาน 4 แห่ง นั้นก็อยู่ที่ประเทศอินเดีย ไม่ได้อยู่ในเมืองไทยอย่างงี้แหละ เพราะฉะนั้นนักปราชญ์ท่านจึงออกแบบสร้างพระพุทธรูปไว้ หล่อเป็นองค์เหมือน องค์พระพุทธเจ้า ไว้อย่างนึง แล้วก็ สร้างพระเจดีย์ไว้ แล้วก็ หากว่าผู้ที่มี ได้พระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าก็เอาไปบรรจุไว้ ไม่ได้ก็ สร้างพระเจดีย์แล้วก็ กล่าวคำอุทิศถวายแด่พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ อย่างนี้แล้วบุคคลไปกราบไปไหว้สักการะบูชา ระลึกถึงพระคุณทั้ง 3 นั้น เป็นอารมณ์ ก็ได้บุญได้กุศล ได้ชื่อว่าเป็นหนทางแห่งความสุขความเจริญได้ ทั้งในปัจจุบันและเบื้องหน้า

อันนี้แหละ เรียกว่า สถานที่ควรไหว้ควรบูชา นี่เราก็ปฏิบัติตามที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแนะนำแก่พระอานนท์ในครั้งนั้นแหละ เพราะฉะนั้นน่ะ ผู้ที่เห็นว่า ไม่จำเป็นต้องมีรูปพระพุทธเจ้า ไว้กราบไหว้บูชาอย่างนี้ นับว่าขัดต่อพระโอวาทข้อนี้ เป็นอย่างงั้น จึงไม่ควรถือเอาเป็นตัวอย่าง

ทีนี้การกราบการไหว้นี่ ถ้าพูดถึงผลอันสูงส่งแล้ว มันก็เป็นเหตุที่จะให้บุคคลผู้กราบผู้ไหว้ ผู้อ่อนน้อม ด้วยกายวาจาใจนั้นน่ะ ทำให้มานะทิฏฐิ อันเป็นกิเลสตัวสำคัญทีเดียว ลดน้อยเบาบางลงไป จากจิตใจ

นี่ถ้าหากว่าใคร คิดสั้นๆอย่างว่านั่นน่ะ คนผู้นั้นย่อมเต็มไปด้วยทิฏฐิมานะเลย ทิฏฐิมานะ ไม่ได้อ่อนลงเลย เป็นอย่างงั้น ดังนั้นอย่าไปเข้าใจว่า การกราบการไหว้นี่นะ ได้ผลเพียงนิดหน่อย ถ้าเราพิจารณาให้ลึกซึ้งแล้ว มันได้ผลคุ้มค่าจริงๆนะ

ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม (1 ส.ค. 2530)

https://www.youtube.com/watch?v=KFRP7FHxM6g 12:45 - 19:27

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ (พระสุธรรมคณาจารย์)