ถ้าเราไม่เบื่อหน่ายในลมหายใจเจ้าของ ภาวนายังงัยก็ไม่จบ

..ถ้าเราไม่เบื่อหน่ายในลมหายใจเจ้าของ ภาวนายังงัยก็ไม่จบ

เบื่อหน่าย ทำไมถึงเบื่อหน่ายมัน เข้าใจอยู่เนาะ ถ้ามันไม่เข้าไม่ออกล่ะฮึ มันเป็นอนิจจังอยู่หนิ มันไม่เที่ยง เราจะมายึดเอาของไม่เที่ยง ว่าเป็นตัวเป็นตน เป็นเราเป็นเขา มันไม่เที่ยง มันเป็นอนิจจัง เบื่อหน่ายว่ามันไม่เที่ยง เบื่อหน่ายว่ามันเกิดมันดับ มันเข้ามันออกอยู่ หนิ ท่านจึงมาให้เห็นอันนี้ ย่อลงแค่นั้น

ย่อลงมั้ยอานาปานสติ มันครอบโลก ครอบจักรวาลหมด อานาปานสติ หายสงสัย ผู้ปฏิบัติ ก็ปฏิบัติใส่อานาปานสติ เมื่อดับลมเข้าลมออก ได้(ลมหายกายไม่มี) ก็เห็นองค์พระปรมัตถ์ องค์พระปรมัตถ์ คืออะไรล่ะหือ คือพุทโธ รู้ๆเฉย พุทโธหนิ รู้อยู่เฉยๆนะ ถ้าไปยินดี พระพุทธองค์ไม่ให้เอา ยินร้ายไม่ให้เอา ให้รู้อยู่เฉยๆ จึงจะเรียกว่าพุทโธ รู้แล้วก็วาง พุทโธ ถ้ารู้ไปยึดไปถืออยู่ ก็เรียกสมุทัย ใจปลอม

ถ้ารู้อยู่เฉยๆ ไม่ยินดียินร้าย อุเบกขาหนิ เรียกว่าจิตแท้ใจเดิม ถ้ารู้แล้วไปยึดไปถืออยู่ เรียกว่าจิตสมุทัย จิตปฏิรูป จิตปลอม เข้าใจมั้ยล่ะทีนี้หือ ยังไปอุปาทานเอา ยังไปยินดียินร้ายอยู่ นี่ 2อันหนิพระพุทธองค์ไม่ให้เอา

ยินดีก็ไม่ให้เอา นั่งสมาธิไป ไปเห็นอันนั้น จิตสำแดงแปลงเพศขึ้นมา ก็ไปยินดีซะ จิตหยาบขึ้นทันที ไปยินร้ายซะ ไม่พอใจในสิ่งที่เราเห็นในสมาธิ ก็เรียกว่ายินร้าย เข้าใจมั้ยล่ะ ให้เอามั้ยล่ะ ยินดียินร้าย อยู่กลางๆมัชฌิมะ รู้อยู่เฉยๆ มันสุขก็รู้อยู่เฉยๆ มันว่างก็รู้อยู่เฉยๆ มันไม่ว่างก็รู้อยู่เฉยๆ จึงเรียกว่ามัชฌิมะ ปฏิปทาข้อปฏิบัติให้ถึงความเป็นกลาง คือรู้เฉยรู้เฉยอยู่ ทางสายกลาง..

บางส่วนจาก จิตของพระอเสขบุคคล
พระธรรมเทศนา โดย หลวงตาศิริ อินฺทสิริ วัดถ้ำผาแดง ผานิมิต

https://drive.google.com/folderview?id=0B6OG_Su4MwGZZzJQZkFDckxyTG8&usp=sharing

(๐๘.จิตของพระอเสขบุคคล.mp3 54.38 - 57:05)