ถ้าไม่ทรงแสดงไว้ว่า อะไรเป็นบาปอกุศล ก็ยากที่จะมีผู้เข้าใจ ก็ยากจะมีผู้สนใจเรื่องบาปอกุศล

..ถ้าไม่ทรงแสดงไว้ว่า อะไรเป็นบาปอกุศล ก็ยากที่จะมีผู้เข้าใจ ก็ยากจะมีผู้สนใจเรื่องบาปอกุศล..

O บาปอกุศลทั้งปวงเกิดจาก กาย วาจา ใจ ของแต่ละคน ของตนเองโดยเฉพาะ บาปอกุศลของตนไม่ได้เกิดแต่ กาย วาจา ใจ ของผู้อื่น เรียกตามภาษาที่พูดกันว่า ของใคร ของมัน ของใคร ผู้ใดต้องใครผู้นั้นทำ เป็นของตายตัวเช่นนี้ ไม่มีใครจะทำใครให้มีบาปอกุศลได้ ถ้าตัวเองของผู้นั้นมิได้ทำ

ผู้ที่คิดว่า คนนั้นไม่ดี คนนี้ไม่ดี แล้วตำหนิติเตียนไปต่างๆ นานา ตามความคิดความเชื่อของตน นั่นเป็นหนึ่งของการทำบาปอกุศล แต่ไม่ใช่ของผู้ถูกตำหนิติเตียน แต่เป็นของผู้ตำหนิติเตียน คือผู้ว่าเขาเป็นผู้มีบาป ผู้ถูกว่าไม่เป็นผู้มีบาป คือไม่มีบาปไปตามปากว่าของผู้ใดอื่น จะเป็นผู้มีบาปก็ต้องเป็นผู้ได้ทำบาปด้วยตนเอง

หัวใจพระพุทธศาสนาข้อต้น การไม่ทำบาปอกุศลทั้งปวง มีความสำคัญสำหรับทุกคน ทุกคนจึงต้องเข้าใจให้ดี ทุกคนจึงควรต้องเข้าใจให้ถูก การทุ่มเทความคิดจิตใจไปมองดูผู้อื่น อย่างเจตตาไม่ดี คือการกำลังนำตนไปทำบาปอกุศล

ดังนั้นจึงควรมี สติ พยายามยับยั้งความคิดที่จะมองใครอื่นอย่างยึดมั่นเชื่อมั่นว่าเขาเป็นคนไม่ดี เพราะความคิดนั้นจะสามารถหยุดบาปอกุศลมิให้เข้าไปสู่ชีวิตตนได้.

O หัวใจพระพุทธศาสนาข้อนี้ ข้อที่ว่าไม่พึงทำบาปอกุศลทั้งปวง เป็นพระเมตตาอย่างยิ่งในสมเด็จพระบรมศาสดา พระผู้ทรงเป็นสมเด็จพระบรมครูของพรหมเทพและมนุษย์

หัวใจพระพุทธศาสนาข้อนี้เป็นการฉุดรั้งเราทุกคนไม่ให้ตกเข้าไปอยู่ในมือเลวร้ายของบาปอกุศล มือนี้จะดึงเราไปสู่ที่เลวร้ายหนักหนาเพียงใดก็ได้ ถึงกับลงนรกอเวจีได้รับความทุกข์แสนสาหัสเพียงใดก็ได้ นี้เป็นความจริง อย่าไม่สนใจ อย่าคิดว่าเป็นเรื่องไม่ถึงขนาดต้องควรเอาจริง อย่าคิดอย่างประมาทเช่นนั้น เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญที่สุดกับชีวิตเราทุกคน ไม่เฉพาะผู้ใดผู้หนึ่งเท่านั้น.

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=14953

บางส่วนจาก แสงส่องใจ

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

มาฆบูชา วันแห่งความรักอันสูงส่งบริสุทธิ์ในพระพุทธศาสนา

วันเสาร์ที่ ๓ มีนาคม ๒๕๕๐